Pieter de Graaf, een veelzijdig talent als pianist, componist en producer, heeft door de jaren heen een indrukwekkende muzikale reis afgelegd. Van het spelen in diverse bands en orkesten over de hele wereld tot Mysteryland en ADE met zijn eigen muziek en het componeren voor films en documentaires tot promotiecampagnes voor namen als Magnum en GOSH Charity, belicht Pieter zijn artistieke veelzijdigheid. Naast dat hij tientallen miljoenen streams op zijn naam heeft staan ​​op digitale platforms als Spotify en Apple Music, won Pieter de Graaf in 2020 een Edison in de categorie ‘Neo-Klassiek’.

Als getraind jazzpianist op het conservatorium overstijgt Pieter grenzen tussen genres, van klassiek tot jazz, van pop tot hiphop en wereldmuziek. Hij benut de piano op onconventionele wijze; rubberen hamers voor diepe kick drum geluiden, chopsticks voor percussieve elementen, tape op de snaren en doeken tussen de snaren om het geluid te bewerken. Daarnaast gebruikt hij van alles om bij te dragen aan de sonische verrijking van zijn muziek: van wijnflessen, ruitenwissers, bromtollen en zijn stem tot analoge en digitale synthesizers. 

Ook live spreekt Pieter zijn diversiteit; van intieme melodieën die je laten wegdromen tot sensationele arrangementen met spectaculaire lichtshows. Daarnaast is er altijd een hoop improvisatie te horen, zo weeft Pieter verschillende composities aan elkaar zodat de show één reis wordt door verschillende werelden. 

Met zijn internationale tour 'DAY & NIGHT: a Tapestry of Life', onderzoekt Pieter de uitersten van zijn emoties. Met 'Day' stort Pieter zich op rustige piano composities, terwijl 'Night' elektronische en opzwepende stukken bevat. Deze muzikale dualiteit vormt samen een harmonieus tapijtwerk dat zowel overdag als 's nachts beluisterd kan worden.

DAY & NIGHT: a Tapestry of Life ging in première in het befaamde Het Concertgebouw in Amsterdam. Pieter doorkruist het geluidsspectrum, variërend van stille introspectie tot momenten van vurige intensiteit. Hij staat bekend om zijn toewijding aan artistieke vrijheid, waarbij hij geen concessies doet. Ondanks deze diversiteit blijft Pieters muziek verbonden door een consistente rode draad. En de rode draad binnen zijn muziek? Dat is niemand minder dan Pieter zelf.